Deze roman, die zich afspeelt op een eiland voor de Braziliaanse kust, wervelt op een caleidoscopische manier door de afgelegen gesloten gemeenschap die veel complexer is dan de schijn doet vermoeden.
De Muur voorbij. Berlijnse fado – inclusief de poëtische fotografie van Ana Carvalho – vertelt het leven van de anderen, maar dan anders. Geen (n)ostalgie, geen achterafsprookje, maar een ooggetuigenverslag.
De poëzie van Maria Brás Ferreira is doordrongen van een scherp besef van het in de wereld zijn.
We schrijven 11 november 1975 en de Portugese kolonie Angola wordt na een bloederige koloniale oorlog onafhankelijk.
Kroniek van het vermoorde huis vertelt over de ondergang van een plattelandsfamilie uit de Braziliaanse deelstaat Minas Gerais, die zich in de eerste helft van de twintigste eeuw krampachtig vastbijt in oude glorie en een afbrokkelende traditie.
In de tweetalige bloemlezing Ik heb de tijd op je naam gezet zijn gedichten uit de Portugese literatuur verzameld die van de zestiende eeuw tot nu geschreven zijn door vrouwen.
Dwalen door het veelkleurige labyrint van Lissabon met Pessoavertaler Harrie Lemmens en fotografe Ana Carvalho.
De andere kant van de zee van António Lobo Antunes is een caleidoscopische roman over herinneren en over het menselijk tekort, van een van de belangrijkste Portugese auteurs.
Salomé eist het hoofd op van Johannes de Doper, de duim van Abdelkader Benali bladert zich een weg door het Boek der rusteloosheid, Pessoa schept zijn eigen Faust, Yves van Kempen brengt de dichter in contact met José Saramago en Ana Carvalho maakte foto’s voor het kleurkatern.